FERA VE ATİRE:
Feraa ve Fera' devenin
doğurduğu ilk yavru, demektir. Cahiliyet devri insanları, bu yavruyu putları
adına boğazlarlardı. Bir kavle göre de cahiliyet devrinde bir adamın deve
sayısı yüzü bulunca, bir genç devesini putu adına boğazlardı. Boğazlanan bu
kurbana Fera' ve Feraa denilirdi.
Atire de insanların
Receb ayının ilk on gününde boğazladıkları kurbandır. İbn Mace 3125.hadiste
Resul-i Ekrem (s.a.v.) Atire'yi bu şekilde açıklamıştır. Hattabi bu kelimenin
hadiste bu şekilde açıklandığını beyan ederek islami hükümlere en uygun mananın
bu olduğunu belirttikten sonra bir de şöyle bir Atire vardı, der: Cahiliyet
devri insanlarının boğazladıkları Atire ise; onların putlar adına kestikleri ve
kanını putların başlarına döktükleri kurbandır.
En-Nihaye'de ise şöyle
denilir: Araplardan biri adak adayarak, şöyle, şöyle olduğu zaman veya
hayvanlarının sayısı şuna ulaştığında, be her 10 hayvandan bir tanesini Receb
ayında kurban etmek boynumun borcu olsun, derdi. Araplar bu nevi kurbanlara
Atire'ler derlerdi. İslamiyetin ilk zamanlarında da bu adet devam etti. Sonra
iptal edildi.